Εξάρθρημα της Ακρωμιοκλειδικής Άρθρωσης του Ώμου

Τί είναι το  Εξάρθρημα της Ακρωμιοκλειδικής Άρθρωσης;

Είναι ο τραυματισμός της Ακρωμιοκλειδικής Άρθρωσης του Ώμου που οφείλεται σε ρήξη των ακρωμιοκλειδικών συνδέσμων με ή χωρίς συμμετοχή των κορακοκλειδικών συνδέσμων. Αποτελεί σχετικά συχνή κάκωση που αποτελεί το 9% περίπου των τραυματισμών της ωμικής ζώνης. Συχνότερα συμβαίνει σε άντρες αθλητές με μηχανισμό άμεσης πλήξης ή πτώσης του ασθενούς πάνω στον ώμο του.

Ποιά είναι η ανατομία της περιοχής;

Η ακρωμιοκλειδική είναι μια άρθρωση που επιτρέπει κίνηση κυρίως ολίσθησης αλλά και μικρής στροφής (περίπου 8 μοίρες). Περιέχει έναν ινοχόνδρινο δίσκο ανάμεσα στην κλείδα και το ακρώμιο ανάλογο με τον μηνίσκο του γόνατος. Σταθεροποιείται από τον αρθρικό θύλακο καθώς και τους ακρωμιοκλειδικούς (οριζόντια σταθερότητα) και κορακοκλειδικούς συνδέσμους (κάθετη σταθερότητα). Τέλος δυναμικοί σταθεροποιητές της άρθρωσης είναι ο δελτοειδής και ο τραπεζοειδής μυς.

Πώς γίνεται η διάγνωση της συγκεκριμένης πάθησης;

Η διάγνωση τίθεται με την εξέταση του ασθενούς από Ορθοπαιδικό ειδικό στις παθήσεις του ώμου. Ιδιαίτερη σημασία έχουν η αξιολόγηση της σταθερότητας της άρθρωσης και η ταξινόμηση της βλάβης σε σταδία. Ο ασθενής πονά κυρίως πάνω στην ακρωμιοκλειδική άρθρωση, ενώ χάνεται το φυσιολογικό περίγραμμα του ώμου. Οι ειδικές ακτινολογικές λήψεις, αρκούν συνήθως για να επιβεβαιώσουν τη διάγνωση.

Ποιά είναι η ταξινόμηση του Τραυματισμού της Ακρωμιοκλειδικής Άρθρωσης; 

Υπάρχουν 6 διαφορετικοί τύποι (I-VI) ανάλογα με τη βαρύτητα του Τραυματισμού της Ακρωμιοκλειδικής Άρθρωσης με τον 6ο τύπο να είναι σπανιότατος. Ανάλογα με αυτά τα στάδια είναι και η αντιμετώπιση της πάθησης αυτής.

Πώς γίνεται η αντιμετώπιση της πάθησης;

H συντηρητική αντιμετώπιση αποτελεί την αποκλειστική θεραπεία στους τύπους I & II του τραυματισμού αυτού, καθώς και στον τύπο III σε μεγαλύτερους σε ηλικία ασθενείς και σε όσους δεν είναι αθλητές ή χειρωνάκτες. Στους υπόλοιπους τύπους απαιτείται χειρουργική αντιμετώπιση.

Η αρθροσκοπικά υποβοηθούμενη ανάταξη του Εξαρθρήματος και σταθεροποίησης των συνδέσμων με ισχυρά ράμματα αποτελεί την θεραπεία επιλογής στις περισσότερες περιπτώσεις. Προσφέρει ελάχιστο χειρουργικό τραύμα, γρηγορότερη ανάρρωση του ασθενούς, ειδικά στις οξείες περιπτώσεις, αλλά και ιδιαίτερα μικρά ποσοστά υποτροπής. Η χρήση μοσχεύματος, είτε συνθετικού είτε από τον ίδιο τον ασθενή, έρχεται να προστεθεί στην αρθροσκοπικά υποβοηθούμενη επέμβαση στις χρόνιες περιπτώσεις και στις περιπτώσεις υποτροπών.

Τα αποτελέσματα της συγκεκριμένης επέμβασης είναι εξαιρετικά και υπερέχουν στην μείωση του ποσοστού επιπλοκών στο ελάχιστο αλλά και στην γρήγορη ανάρρωση ανάμεσα στο πλήθος των επεμβάσεων που έχουν περιγραφεί μέχρι σήμερα στη διεθνή βιβλιογραφία. Όλοι ασθενείς επιστρέφουν στην εργασία τους και στην αθλητική τους δραστηριότητα.

Διαβάστε εδώ για ένα ιδιαίτερα ενδιαφέρον περιστατικό αντιμετώπισης εξαρθρήματος ακρωμιοκλειδικής που αντιμετωπίστηκε με επιτυχία αφού είχε ήδη υποβληθεί σε 2 μη επιτυχείς επεμβάσεις αλλαχού: